Απο το Λεωφόρος Ηρώων . Την εκπληκτικη αυτη σελιδα !!
Ο άνθρωπος που χάρισε στον Παναθηναϊκό τον χαρακτήρα του πολυαθλητικού και πρωτοπόρου σωματείου, ο «μακροβιότερος» παράγοντας στην ιστορία του Ομίλου, ο Απόστολος Νικολαΐδης έφυγε από τη ζωή σαν σήμερα στις 15 Οκτωβρίου 1980.
Ως αθλητής στα νιάτα του, ο Νικολαΐδης δόξασε το Τριφύλλι σε όλα τα αθλήματα από τα μέσα της δεκαετίας του ’10 μέχρι και το 1926. Υπήρξε σπουδαίος (ο καλύτερος της εποχής του) αμυντικός στο ποδόσφαιρο, αθλητής στίβου, μπασκετμπολίστας και βολλεϋμπολίστας (αυτός ήταν μάλιστα που, μαζί με τον Γιώργο Καλαφάτη, έφερε το μπάσκετ και το βόλλεϋ στην Ελλάδα). Μετά την αθλητική του καριέρα, καταπιάστηκε με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό και έλαβε μέρος –κερδίζοντας σπουδαίες νίκες– σε αγώνες ράλυ.
Υπήρξε παράγοντας του Παναθηναϊκού –αδιάκοπα– από τα μέσα του ’20 μέχρι και το τέλος της ζωής του. Χάρη στον Νικολαΐδη, ο Όμιλος καλλιέργησε περισσότερα από τριάντα αθλήματα και παραμένει μέχρι και σήμερα ο πρώτος αθλητικός σύλλογος σε κατακτήσεις επίσημων ομαδικών τίτλων. (Μοναδική παύση της διοικητικής του πορείας ήταν κατά την περίοδο της δικτατορίας των συνταγματαρχών, όταν και η Χούντα τον είχε «αποβάλλει» από τον αθλητισμό, για να εισέλθουν στον Σύλλογο άνθρωποι του τότε καθεστώτος).
Εκτός από στέλεχος του Παναθηναϊκού, ο Νικολαΐδης υπήρξε πρόεδρος του Σ.Ε.Γ.Α.Σ. για περισσότερα από 20 χρόνια, πρόεδρος της Ε.Λ.Π.Α. και πετυχημένος βιομήχανος (ιδιοκτήτης της χαρτοβιομηχανίας Σόφτεξ).
Την περίοδο του πολέμου και της Κατοχής, ο Νικολαΐδης ήταν γενικός αρχηγός του Παναθηναϊκού Α.Ο. Η προσφορά του στον Όμιλο εκείνα τα χρόνια ήταν τεράστια. Συνεισέφερε στην ολοκλήρωση έργων στη Λεωφόρο, ενώ υπέβαλε και υπόμνημα για την επέκταση του γηπέδου. Ακόμα, με πρωτοβουλία του Νικολαΐδη, ο Παναθηναϊκός απέκτησε γήπεδο αθλοπαιδιών στη συμβολή της οδού Τσόχα με τη Βασιλίσσης Σοφίας.
Σε μία επεισοδιακή Γενική Συνέλευση, μάλιστα, ο Νικολαΐδης ήταν αυτός που υπενθύμισε τον ηθικό χαρακτήρα του Τριφυλλιού, αποτρέποντας στελέχη του Ομίλου να αποπληρώσουν προκατοχικά δάνεια με υποτιμημένες δραχμές.
Στα πολύ δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν, μετά την αποχώρηση των Γερμανών, αρκετές οικογένειες αθλητών μπόρεσαν να ανασάνουν και να επιζήσουν, καθώς ο Νικολαΐδης προσέλαβε μέλη τους στη χαρτοβιομηχανία του.
Ακολουθούν αποσπάσματα δύο επιστολών του Απόστολου Νικολαΐδη. Η πρώτη υπογράφηκε όταν ξέσπασε ο ελληνοϊταλικός πόλεμος και απεστάλη σε επιφανείς φιλάθλους, ομοσπονδίες και συλλόγους σε κάθε γωνιά της Γης:
«…Στις 27 Οκτωβρίου τα παιδιά μας έπαιζαν και ηγωνίζοντο στα αθλητικά γήπεδα όλης της Ελλάδος για το κλωνάρι της εληάς, για την αγάπη της ασκήσεως, την τιμήν της ειρηνικής νίκης. Στις 28 Οκτωβρίου αυτά τα ίδια παιδιά επέταξαν τις αθλητικές στολές και φόρεσαν το χακί, άφησαν κατά μέρος τους δίσκους, τ’ ακόντια, τις σφαίρες και τις μπάλλες, άρπαξαν γερά το ντουφέκι και την χειροβομβίδα, ξεκίνησαν από την Ολυμπία και έτρεξαν στις Θερμοπύλες, τας Πλαταιάς, τον Μαραθώνα, την Σαλαμίνα, για να συναντήσουν τον “πολιτισμένο εισβολέα”, φωνάζοντες:
»- Όχι δεν θα περάσουν!
»Και δεν επέρασαν.
»Και δεν θα περάσουν ποτέ!...»
Η δεύτερη επιστολή δημοσιεύθηκε την 25 Μαρτίου του 1945 και είχε ως θέμα την επιχείρηση ανασυγκρότησης του –πληγωμένου από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο– ελληνικού αθλητισμού. Συνυπογράφεται από τον τότε πρόεδρο του Σ.Ε.Γ.Α.Σ. Μιχάλη Ρινόπουλο και ένα μικρό απόσπασμά της είναι το ακόλουθο.
«Είμεθα ευτυχείς σήμερον την 25η Μαρτίου 1945, ημέραν εθνικής χαράς να απευθύνωμεν προς υμάς και τους αξιοτίμους συνεργάτας σας και τα μέλη και αθλητάς και αθλητρίας του υμετέρου Σωματείου, τους αδελφικούς χαιρετισμούς μας.
»Έλληνες αθληταί και φίλαθλοι, Χαίρετε!
»Πίσω μας αφήνουμε τη σκλαβιά και τα μαρτύρια, την πίεση και τα βάσανα, τους πόνους και τα δάκρια, την γκρίνια και την παρεξήγηση!
»Μπροστά μας βρίσκεται η ζωή, η αναγέννηση, η δημιουργία. Είχαμε πολλά θύματα, πολλάς δυστυχίας, πολλάς καταστροφάς αλλά δεν απελπίσθημεν. Απ’ εναντίας, απ’ αυτά αντλήσαμε θάρρος, δύναμι και απόφασι για δουλειά, για έργα, για μεγάλα έργα. Δεν εσκύψαμε μπροστά στους σκληρούς κατακτητάς, δεν εσκύψαμε μπροστά στους εχθρούς της πατρίδος, γιατί ο ελληνικός αθλητισμός δεν σκύβει. Αλλά ορκιστήκαμε να ξαναφτιάξουμε το αθλητικό μας οικοδόμημα ωραιότερο και δυνατότερο απ’ ό,τι ήταν προηγουμένως.
»Και σήμερα σεις καλείτε όλους: Εμπρός επί το έργον.
»Δεν θα είναι εύκολη η προσπάθεια. Αλλά ο αθλητισμός δεν ξεύρει εμπόδια. Προχωρεί και ξέρει να νικά(…)
»Προ πάντος όμως ας το πάρουμε απόφαση πως πρέπει να αφοσιωθούμε με όλη μας την καρδιά και με ενθουσιασμό στη δουλειά μας. Πρόκειται για μία εθνική υποχρέωσι πρωτίστης σημασίας.
»Την αναγέννηση, εξύψωση και καθοδήγηση στα εθνικά ιδανικά της Ελληνικής νεότητος. Πρόκειται για αυτήν την ύπαρξη της ελληνικής φυλής...»
Ο άνθρωπος που χάρισε στον Παναθηναϊκό τον χαρακτήρα του πολυαθλητικού και πρωτοπόρου σωματείου, ο «μακροβιότερος» παράγοντας στην ιστορία του Ομίλου, ο Απόστολος Νικολαΐδης έφυγε από τη ζωή σαν σήμερα στις 15 Οκτωβρίου 1980.
Ως αθλητής στα νιάτα του, ο Νικολαΐδης δόξασε το Τριφύλλι σε όλα τα αθλήματα από τα μέσα της δεκαετίας του ’10 μέχρι και το 1926. Υπήρξε σπουδαίος (ο καλύτερος της εποχής του) αμυντικός στο ποδόσφαιρο, αθλητής στίβου, μπασκετμπολίστας και βολλεϋμπολίστας (αυτός ήταν μάλιστα που, μαζί με τον Γιώργο Καλαφάτη, έφερε το μπάσκετ και το βόλλεϋ στην Ελλάδα). Μετά την αθλητική του καριέρα, καταπιάστηκε με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό και έλαβε μέρος –κερδίζοντας σπουδαίες νίκες– σε αγώνες ράλυ.
Υπήρξε παράγοντας του Παναθηναϊκού –αδιάκοπα– από τα μέσα του ’20 μέχρι και το τέλος της ζωής του. Χάρη στον Νικολαΐδη, ο Όμιλος καλλιέργησε περισσότερα από τριάντα αθλήματα και παραμένει μέχρι και σήμερα ο πρώτος αθλητικός σύλλογος σε κατακτήσεις επίσημων ομαδικών τίτλων. (Μοναδική παύση της διοικητικής του πορείας ήταν κατά την περίοδο της δικτατορίας των συνταγματαρχών, όταν και η Χούντα τον είχε «αποβάλλει» από τον αθλητισμό, για να εισέλθουν στον Σύλλογο άνθρωποι του τότε καθεστώτος).
Εκτός από στέλεχος του Παναθηναϊκού, ο Νικολαΐδης υπήρξε πρόεδρος του Σ.Ε.Γ.Α.Σ. για περισσότερα από 20 χρόνια, πρόεδρος της Ε.Λ.Π.Α. και πετυχημένος βιομήχανος (ιδιοκτήτης της χαρτοβιομηχανίας Σόφτεξ).
Την περίοδο του πολέμου και της Κατοχής, ο Νικολαΐδης ήταν γενικός αρχηγός του Παναθηναϊκού Α.Ο. Η προσφορά του στον Όμιλο εκείνα τα χρόνια ήταν τεράστια. Συνεισέφερε στην ολοκλήρωση έργων στη Λεωφόρο, ενώ υπέβαλε και υπόμνημα για την επέκταση του γηπέδου. Ακόμα, με πρωτοβουλία του Νικολαΐδη, ο Παναθηναϊκός απέκτησε γήπεδο αθλοπαιδιών στη συμβολή της οδού Τσόχα με τη Βασιλίσσης Σοφίας.
Σε μία επεισοδιακή Γενική Συνέλευση, μάλιστα, ο Νικολαΐδης ήταν αυτός που υπενθύμισε τον ηθικό χαρακτήρα του Τριφυλλιού, αποτρέποντας στελέχη του Ομίλου να αποπληρώσουν προκατοχικά δάνεια με υποτιμημένες δραχμές.
Στα πολύ δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν, μετά την αποχώρηση των Γερμανών, αρκετές οικογένειες αθλητών μπόρεσαν να ανασάνουν και να επιζήσουν, καθώς ο Νικολαΐδης προσέλαβε μέλη τους στη χαρτοβιομηχανία του.
Ακολουθούν αποσπάσματα δύο επιστολών του Απόστολου Νικολαΐδη. Η πρώτη υπογράφηκε όταν ξέσπασε ο ελληνοϊταλικός πόλεμος και απεστάλη σε επιφανείς φιλάθλους, ομοσπονδίες και συλλόγους σε κάθε γωνιά της Γης:
«…Στις 27 Οκτωβρίου τα παιδιά μας έπαιζαν και ηγωνίζοντο στα αθλητικά γήπεδα όλης της Ελλάδος για το κλωνάρι της εληάς, για την αγάπη της ασκήσεως, την τιμήν της ειρηνικής νίκης. Στις 28 Οκτωβρίου αυτά τα ίδια παιδιά επέταξαν τις αθλητικές στολές και φόρεσαν το χακί, άφησαν κατά μέρος τους δίσκους, τ’ ακόντια, τις σφαίρες και τις μπάλλες, άρπαξαν γερά το ντουφέκι και την χειροβομβίδα, ξεκίνησαν από την Ολυμπία και έτρεξαν στις Θερμοπύλες, τας Πλαταιάς, τον Μαραθώνα, την Σαλαμίνα, για να συναντήσουν τον “πολιτισμένο εισβολέα”, φωνάζοντες:
»- Όχι δεν θα περάσουν!
»Και δεν επέρασαν.
»Και δεν θα περάσουν ποτέ!...»
Η δεύτερη επιστολή δημοσιεύθηκε την 25 Μαρτίου του 1945 και είχε ως θέμα την επιχείρηση ανασυγκρότησης του –πληγωμένου από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο– ελληνικού αθλητισμού. Συνυπογράφεται από τον τότε πρόεδρο του Σ.Ε.Γ.Α.Σ. Μιχάλη Ρινόπουλο και ένα μικρό απόσπασμά της είναι το ακόλουθο.
«Είμεθα ευτυχείς σήμερον την 25η Μαρτίου 1945, ημέραν εθνικής χαράς να απευθύνωμεν προς υμάς και τους αξιοτίμους συνεργάτας σας και τα μέλη και αθλητάς και αθλητρίας του υμετέρου Σωματείου, τους αδελφικούς χαιρετισμούς μας.
»Έλληνες αθληταί και φίλαθλοι, Χαίρετε!
»Πίσω μας αφήνουμε τη σκλαβιά και τα μαρτύρια, την πίεση και τα βάσανα, τους πόνους και τα δάκρια, την γκρίνια και την παρεξήγηση!
»Μπροστά μας βρίσκεται η ζωή, η αναγέννηση, η δημιουργία. Είχαμε πολλά θύματα, πολλάς δυστυχίας, πολλάς καταστροφάς αλλά δεν απελπίσθημεν. Απ’ εναντίας, απ’ αυτά αντλήσαμε θάρρος, δύναμι και απόφασι για δουλειά, για έργα, για μεγάλα έργα. Δεν εσκύψαμε μπροστά στους σκληρούς κατακτητάς, δεν εσκύψαμε μπροστά στους εχθρούς της πατρίδος, γιατί ο ελληνικός αθλητισμός δεν σκύβει. Αλλά ορκιστήκαμε να ξαναφτιάξουμε το αθλητικό μας οικοδόμημα ωραιότερο και δυνατότερο απ’ ό,τι ήταν προηγουμένως.
»Και σήμερα σεις καλείτε όλους: Εμπρός επί το έργον.
»Δεν θα είναι εύκολη η προσπάθεια. Αλλά ο αθλητισμός δεν ξεύρει εμπόδια. Προχωρεί και ξέρει να νικά(…)
»Προ πάντος όμως ας το πάρουμε απόφαση πως πρέπει να αφοσιωθούμε με όλη μας την καρδιά και με ενθουσιασμό στη δουλειά μας. Πρόκειται για μία εθνική υποχρέωσι πρωτίστης σημασίας.
»Την αναγέννηση, εξύψωση και καθοδήγηση στα εθνικά ιδανικά της Ελληνικής νεότητος. Πρόκειται για αυτήν την ύπαρξη της ελληνικής φυλής...»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου