Μιχαήλ Σοφιανός ή Λάκης ο φυλακισμένος παίκτης του Παναθηναϊκού.

Mπερούκας Χρήστος

Μιχαήλ Σοφιανός ή Λάκης ο φυλακισμένος παίκτης του Παναθηναϊκού.
Γεννήθηκε το 1932 στην φτωχογειτονιά της Γούβας, στην Αθήνα. Κατά την διάρκεια της κατοχής ήταν«σαλταδόρος» στα γερμανικά καμιόνια. Ουσιαστικά ο πιτσιρικάς πηδούσε στα φορτηγά αυτοκίνητα των κατακτητών και έκλεβε προμήθειες, κυρίως τρόφιμα και με τις κλοπές αυτές κατόρθωσε να ζήσει τον εαυτό του, την οικογένεια του και τους φίλους του. Η εφηβική του ηλικία ήταν δύσκολη, καθώς συνέχισε τις μικροκλοπές και τις παράνομες δραστηριότητες και μετά τον πόλεμο πέρασε πολύ καιρό στα αναμορφωτήρια, όπου έμαθε την τέχνη του «πορτοφολά»!Παράλληλα με την «δραστηριότητα» του αυτή, ο Λάκης έπαιζε ποδόσφαιρο διαπρέποντας αρχικά με την τοπική ομάδα «Αρίων», από τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια μέχρι το 1953 όπου το ταλέντο του δεν έμεινε απαρατήρητο και το 1953 πήγε στον Παναθηναϊκό. Εκεί κάθισε για πέντε χρόνια, γράφοντας την δική του ιστορία στα γήπεδα, αλλά και έξω από αυτά. Ενώ σαν ποδοσφαιριστής διέπρεπε, φτάνοντας να χτυπήσει μέχρι και την πόρτα της εθνικής ανδρών, εξωγηπεδικά συνέχισε τα παραπτώματα. Εντυπωσιακό ήταν το γεγονός ότι ενώ ήταν έγκλειστος στις φυλακές Αβέρωφ, που βρίσκονταν κοντά στο γήπεδο της Λεωφόρου, ο Παναθηναϊκός ζητούσε ειδικές άδειες για να αγωνίζεται στα κρίσιμα εντός έδρας παιχνίδια της ομάδας. Έτσι, συνοδεία χωροφυλάκων, έρχονταν από την πίσω πόρτα του γηπέδου, έπαιζε, συνήθως διακρίνονταν, και εν συνεχεία επέστρεφε στο κελί του! Ο κόσμος τον ήθελε και τον αποθέωνε σε κάθε παρουσία του. Μέσα στο γήπεδο διακρίνεται για τις τοποθετήσεις του. Δεν τρέχει πολύ, αλλά είναι ταχύτατος όταν χρειάζεται. Έξυπνος, διεμβολιστής με ακαριαίες κινήσεις και πολύ εύστοχος στα σουτ του, πετυχαίνει πάρα πολλά γκολ. Ο δαιμόνιος αυτός παίκτης κατηγορείται βέβαια και για ανορθόδοξες μεθόδους προκειμένου να πετύχει τους σκοπούς του: Χώμα στα μάτια αντιπάλων, φτύσιμο και ψυχολογική βία μέσω βρισιών. Το 1958 επιτίθεται σε έναν διαιτητή και τον χτυπάει. Τιμωρείται με αφαίρεση της φίλαθλης ιδιότητας του. Πολλά έχουν ειπωθεί για την προσωπικότητα του. Κάποιοι τονίζουν πως ότι έβγαζε από τις μικροαπατεωνιές του, τα μοίραζε σε άπορους φίλους και συγγενείς. Άτομα που τον γνώρισαν από κοντά μιλάνε για «ντόμπρο» κι αυθεντικό χαρακτήρα. Έχει χαρακτηριστεί, ίσως άκρως πετυχημένα, ως ο τελευταίος «ρεμπέτης» του ελληνικού ποδοσφαίρου! Στα τέλη της δεκαετίας του '80 βρίσκεται στην φυλακή για εμπόριο ναρκωτικών. Το πρωί της 2ης Αυγούστου 1989 οι φύλακες τον βρίσκουν απαγχονισμένο στο κελί του. Κάποιοι μάλιστα θα πουν «Αν ο Σοφιανός είχε τις ανέσεις που έχουν οι σύγχρονοι ποδοσφαιριστές, θα ήταν πέντε φορές καλύτερος από τον Μαραντόνα!». Υ.Γ Στην φώτο του Παναθηναϊκού του 1958 είναι ο καθιστός με την μπάλα.